مقدم دانستن تکنیک بر موضوع و کوشش برای ایجاد توازن در صورت و محتوا، و خلق صورتهایی کاملاً منطبق با محتوا در عین پایبندی به تعهد در هنر، اساسی ترین اصلی است که در استخوان بندی بیشتر داستانهای مکتب اصفهان رعایت شده است فرمالیسم برجسته ترین مشخصه در سبک صادقی و گلشیری است. خود این نویسندگان نیز بارها در گفت و شنودهای نقادانه ی خود بر حساسیت ورزی به ساختار و صورت تأکید کرده اند. صادقی در یکی از مصاحبه هایش می گوید: «من... بیشتر به فرم و تکنیک فکر میکنم» (صادقی او در هنگام اظهار نظر درباره ی کریستین و کید گلشیری میگوید: «من فکر میکنم گلشیری میخواهد به یک تکنیک تازه دست پیدا کند یا این که تکنیک خودش را کامل کند» (صادقی (۱۳۸۰، صص ۹۰ - ۸۹)؛ و گلشیری خود، هدف از نگارش شازده احتجاب را به صراحت قدرت نمایی در تکنیک میداند (طاهری (۱۳۸۰، ص ۳۴ پاره ای از جزئیات این تکنیک را صادقی در یکی از مصاحبه هایش این گونه مطرح کرده است: «نویسنده در مفهوم داستان کوتاه نویس کسی است که داستانهایی بنویسد که در آن قبل از هر چیز، اصل داستان نویسی یعنی تکنیک رعایت شده باشد بی آن که اول خواسته باشد مضمونی را هر چند بکر و عالی و یا فلسفه ای و فکری را بیان کند.