"کتاب بی نام اعترافات" داستان ساده ای دارد! پس چرا غفارزادگان این داستان ساده را این اندازه پیچیده روایت کرده است؟ آیا برای پنهان کردن پایان نقص آن؟ یا راز بزرگتری در میان است؟