شاید ما هیچ‌وقت درباره اینکه «واقعیت چیست؟» و نویسندگان ما چقدر موفق شده‌اند واقعیت جامعه را بازنمایی کنند به توافق نرسیم، اما ناگزیریم این جستجو را ادامه دهیم و شاید حالا حالاها کار ما همین باشد که میان گل نیلوفر و قرن، پی آواز حقیقت بدویم! به نظر می‌رسد نوعی رمانتیسیسم دل‌بخواهی در داستان نویسی معاصر گاهی گریبان نویسندگان ما را گرفته و آنها را از این که همه واقعیت را نشان بدهند بازداشته و کاری کرده که فقط آینه‌دار بخشی از واقعیت باشند.