جامعه‌ای که در شب‌های دوبه‌چی به تصویر کشیده می‌شود جامعه‌ای است که در آن از شور و احساسات عاشقانه‌ی دنیای رمانتیک خبری نیست. مذهب در این جامعه عمق و روحانیت خود را از دست داده‌است. سودجوئی، بر مفاهیمی چون درستکاری، عشق و رفاقت فائق آمده‌است. در این جامعه انسان‌ها با سرنوشت‌های بسیار تلخِ نشأت گرفته از بی‌عدالتی مواجه هستند و فقر، امکان رشد و آزاداندیشی به آنها را نمی‌دهد. عرف و عادات اخلاقی قدیم ویران و تهی از معنی شده و مبانی جدیدی نیز جایگزین آن‌ها نیست. نقص جسمانی به عنوان یک اصل، پذیرفته شد