مطالب توسط علیرضا بختیاری فر

آدم‌ها دنبال چه می‌گردند؟

خواننده، شخصیت‌های «زمستان 62» را زندگی می‌کند، برای مدتی به مهمانی‌های تکراری اما خواستنی آنها می‌رود، روزمرگی‌هایشان را مزمزه می‌کند، با آنها به سفر می‌رود و همراه درد‌های و آرزوهایشان نفس می‌کشد. همین زندگی و البته انبوهی از نکات ریز و درشت دیگر باعث شده «زمستان 62» از آن کتاب‌هایی شود که می‌توانید بعد از خواندنش ادعا کنید بیش از یک‌بار زندگی کرده‌اید.

حتی سقوط هم صعود است!

آدم‌های «مردی در تبعید ابدی» چهره ندارند. حتی تا این حد که ما نمی‌فهمیم زشت هستند یا زیبا. اما همین آدم‌های بی‌چهره، تا دلتان بخواهد شخصیت دارند. آن‌قدر که اگر چند ماه بعد یکی از آنها را در خیابان ببینید (هرچند که به جبر تاریخ محال است!) و چند جمله با آنها صحبت کنید، حتماً چیزی در ذهنتان تکان می‌خورد و آخرسر به او می‌گویید: «من شما را یک جایی ندیده بودم؟»