هر وقت اسم این کتاب را می شنیدم فکر می­کردم با داستانی در فضای جدید، و حتی پست مدرن طرف هستم. و راستش تمایلی به خواندنش نداشتم.

وقتی اسم این کتاب در جلسه­ی ایرانی بخوانیم با این توضیح مطرح شد که : داستانی براساس زندگی ملاصدرای شیرازی ، تلفیق اسم و این توضیح، باعث شد احساس کنم با یک کتاب تاریخی صرف هم طرف نیستم.

مردی در تبعید ابدی ماجرای زندگی ملاصدرای شیرازی را نه از بعد تاریخی، نه از بعد حکمت و فلسفه و عرفان که بر اساس درونیات و شخصیت خود ملاصدراست.

در این کتاب، با شخصیتی واقعی طرف هستیم. انسانی که محاسن و معایبی دارد. بالا و پایین هایی دارد. در عین حال همزمان هم تاریخ را می بینیم هم بیان حکمت و فلسفه و عرفان را.

من کتاب را دوست داشتم و چند روزی که همراه کتاب بودم واقعا از آن لذت بردم و غرق شاعرانگی نثر نادر ابراهیمی شدم و خواندنش را به دیگران توصیه می­کنم.